Φωτογραφίες Γάμου: Habemus Photographer! (...ας προσέχαμε!!)

Οι φωτογραφίες του γάμου ήταν κεφάλαιο που δεν με απασχόλησε ποτέ ιδιαίτερα.

Κατά τη διάρκεια της οργάνωσης του γάμου μου και έχοντας καταλήξει στο τι ήθελα, πίστευα ότι το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να αναζητήσω κάποιον επαγγελματία φωτογράφο, να του ζητήσω  φωτογραφίες μόνο κατά την διάρκεια του μυστηρίου, λιτές και διακριτικές,  μερικές ομαδικές με όλους τους καλεσμένους στο τέλος and that's all!!!

Αυτά στη θεωρία γιατί η πράξη έδειξε ότι τα πράγματα δεν θα γίνονταν καθόλου έτσι.

Ανέκαθεν δεν έβλεπα με καλό μάτι τις κλασικές φωτογραφίες γάμου όπου το στήσιμο είναι πάντα το ίδιο και αλλάζουν μόνο τα πρόσωπα των νεονύμφων.... για να μην αναφερθώ στις τραγελαφικές πόζες στο τέλος:

 "Το ζευγάρι με τους κουμπάρους"...

"Το ζευγάρι με τους γονείς της νύφης"....

"Το ζευγάρι με τους γονείς του γαμπρού"....

"Το ζευγάρι με όλους τους γονείς".....

"Το ζευγάρι με τον μπατζανάκη του συμπέθερου".....

"Η νύφη με τις φίλες της".......

"Η νύφη με τις single εξαδέλφες (που χαμογελούν σιγοβράζοντας από ζήλεια και σκέφτονται ''εγώ πότε θα γίνω νύφη''?)"....

"Ο γαμπρός με τις θείες".....

"Οι κουμπάροι με τα παρανυφάκια (που οι μαμάδες τους συνήθως απαιτούν να τα χτενίσει η κομμώτρια της νύφης και να πληρώσει η νύφη το χτένισμα αυτό)"......κ.ο.κ.

(Απορία: τους παπάδες και τους ψαλτάδες γιατί δεν τους τραβούν κι αυτούς αναμνηστικές φωτογραφίες? Μήπως βάζω ιδέες τώρα???)

ΜΠΛΙΑΑΑΑΞ....εγώ από πάντα έβγαζα εξανθήματα κι ανέβαζα πυρετό στην ιδέα και μόνο όλων αυτών των εμετικών επιβεβλημένων συνηθειών γι'αυτό και αναζήτησα τον διαφορετικό φωτογράφο που θα έκανε τη διαφορά....

Οι τιμές που ζητούσαν οι διάφοροι επαγγελματίες φωτογράφοι που προσέγγισα ήταν επιεικώς απαράδεκτες. Αστρονομικές, υπερβολικές, τετραψήφιες αλλά και πενταψήφιες για εργασία διάρκειας μιας ώρας με το ρολόι... (ευελπιστώ η οικονομική κρίση να επαναπροσδιορίσει τα πλαφόν κάθε είδους "επαγγελματιών" που  ζητούν υπέρογκα ποσά αρκετές φορές κατόπιν συνεννόησης για το ποσό που θα αναφέρεται στην απόδειξη παροχής υπηρεσιών).

Εφόσον ο δικός μας γάμος επιλέξαμε να είναι λιτός όσο κι ένας πολιτικός γάμος, που όμως θα λάμβανε χώρα στην εκκλησία, αντιστοίχως αναζητούσαμε λιτό και κυρίως τριψήφιας αξίας φωτογράφο. Εξαντλώντας τους γνωστούς γνωστών και τους φίλους φίλων (που δεν εκπλήρωναν τα ζητούμενα μας), στραφήκαμε στην διαδικτυακή αναζήτηση.

Διαδικτυακά είχα ήδη βρει το νυφικό, τα παπούτσια και την τούρτα του γάμου που ήταν ό,τι ακριβώς ζητούσα και με κάλυπταν πλήρως, γιατί όχι λοιπόν και τον φωτογράφο??

΄Οπερ και εγένετο και ......habemus photographer! 

....και πήγαμε στο studio του για να δούμε την δουλειά του από κοντά, να του πούμε αυτά που επιθυμούσαμε να αποθανατίσει κατά τη διάρκεια της μίας ώρας συνολικά που θα διαρκούσε η τελετή του γάμου μας (είχαμε επιμείνει με τον καλό μου στο να ακουστούν όλα τα λόγια του γάμου κι 

ευτυχώς σε αυτό ήταν σύμφωνος και ο πάτερ-Κωνσταντίνος που θα τελούσε το μυστήριο χωρίς  "εκπτώσεις" και χωρίς παραλείψεις -ως είθισται- προβλεπόμενων ευχών.

.....και η μεγάλη μέρα ήρθε, ακολούθησε κι ένα λιγοήμερο "ταξίδι του μέλιτος" και λίγες ημέρες μετά (και ακόμα υπό την γλυκιά επήρεια του γάμου και του honey moon) βρισκόμασταν με τον σύζυγό μου πλέον, στο studio του φωτογράφου με σκοπό να παραλάβουμε το cd με τις ψηφιακές μας φωτογραφίες και το video του γάμου. 

Αρκετές ώρες αργότερα, όταν είχαμε ήδη φτάσει στο εκτός Αττικής σπίτι μας, είπαμε να δούμε τις φωτογραφίες στην μεγάλη οθόνη της τηλεόρασης και να ξαναζήσουμε τις στιγμές.

Αυτά που είδαμε θα τα απευχόταν κάθε ζευγάρι να έχουν συμβεί στο δικό του γάμο και τον αρχικό μας ενθουσιασμό διαδέχτηκε ψυχρολουσία και απογοήτευση...

Κατ'αρχήν, δεν ήρθε στην εκκλησία ο φωτογράφος που αρχικά είχαμε μαζί του συνεννοηθεί (προφορικά και γραπτά) για το τι θέλαμε να αποθανατίσει, παρά ένας "συνεργάτης" του.

Ο νεαρός, ανίδεος, άτολμος και εμφανώς άπειρος "συνεργάτης"  πριν ακόμα φτάσουμε στην εκκλησία τράβηξε τυχαίες φωτογραφίες με μερικούς καλεσμένους που τυχαία βρήκε μπροστά του στον προαύλιο χώρο και δεν μπήκε στον κόπο να τραβήξει οποιουσδήποτε άλλους από τους καλεσμένους μας που μπορεί να στέκονταν λίγο παραπέρα από αυτόν.

Όταν φτάσαμε εμείς οι μελλόνυμφοι, προπορεύτηκε για να τραβήξει την είσοδό μας στην εκκλησία αλλά αντί να είμαστε εμείς στο κέντρο του πλάνου και του διαδρόμου, είμαστε σε όλες τις φωτογραφίες στην άκρη  (κάτι σαν τα καβούρια που περπατάνε με το πλάι ένα πράγμα).

Την δε είσοδό μας στο ναό την έχουμε μόνο σε δύο φωτογραφίες. Στην πρώτη εγώ η πρωταγωνίστρια-νύφη έχω τα μάτια μου κλειστά και στην δεύτερη ο πρωταγωνιστής-γαμπρός ίσα που φαίνεται πίσω μου, είναι σχεδόν κρυμμένος.

Κατά τη διάρκεια του μυστηρίου, τράβηξε μόνο δύο φωτογραφίες-πορτρέτα των γονιών μου που ήταν στην πρώτη σειρά και κανέναν άλλον...ούτε καν τους γονείς του γαμπρού που ήταν επίσης καθισμένοι στην πρώτη σειρά.... ούτε καλεσμένους. Προφανώς τραβούσε ό,τι να΄ναι μόνο και μόνο για να να δικαιολογήσει την παρουσία του εκεί.  

Από τις 600 φωτογραφίες που ξέραμε ότι θα μας τραβήξουν, λάβαμε 425 ψηφιακές, που ήταν οι ίδιες επαναλαμβανόμενες σε έγχρωμη, ασπρόμαυρη και σέπια εκδοχή... 

Εάν από αυτές αφαιρέσουμε τις τραγικές που δεν βλέπονται, μας μένουν συνολικά 70 με 80 φωτογραφίες που μπορούν να θεωρηθούν αξιοπρεπείς. 

Πείτε μου πώς είναι δυνατόν εγώ σαν ερασιτέχνης φωτογράφος να γνωρίζω πώς να τραβώ φωτογραφίες και να τονίζω τα υπέρ και να καλύπτω τα κατά... ενώ ο "επαγγελματίας" φωτογράφος που είχαμε την ατυχία να καλύπτει το γάμο μας, προφανώς δεν ήξερε πώς να το κάνει και φρόντισε να τονίσει όσο καλύτερα γίνεται τις ατέλειες όλων μας. 

Για να μην πω για τα κλειστά ή στην καλύτερη μισόκλειστα μάτια... Αδιάφορες και άχρηστες φωτογραφίες που τις κρύβει κανείς και σε καμία περίπτωση δεν τις εκθέτει στο άλμπουμ του γάμου του.

Μετά το τέλος του μυστηρίου, είχαμε ζητήσει ομαδικές φωτογραφίες με όλους τους καλεσμένους. Αν ήξερα ότι ο νεαρός αντικαταστάτης φωτογράφος ήταν ακόμα και σε αυτό ανημέρωτος εκτός από την νύφη θα έκανα και την συντονίστρια. Δεν το ήξερα όμως κι έτσι όταν ξεκίνησε να μας στήνει στις απεχθείς για εμάς πόζες με κουμπάρες και κατόπιν με γονείς  του είπαμε ότι θέλουμε ομαδική φωτογράφιση  και τρέχαμε να μαζέψουμε όσους (ελάχιστους) παραβρισκόμενους απέμειναν. Τραγελαφικό κερασάκι στην τούρτα είναι το γεγονός ότι ο νεαρός φωτογράφος δεν είχε την αίσθηση του ορίζοντα.. έτσι το 90 τοις εκατό των ομαδικών φωτογραφιών έχουν μια ροπή άλλες προς τα δεξιά κι άλλες προς τα αριστερά.

Κατά τη διάρκεια του μοιράσματος των αναμνηστικών μας (μπομπονιέρων) το οποίο κάναμε  ιδιοχειρώς ο σύζυγός μου κι εγώ, ο νεαρός φωτογράφος ήταν εξαφανισμένος, κάπου χαμένος (,,,,ίσως και να έκανε διάλειμμα για "τσιγάρο").

'Ετσι αναγκάστηκα εκ των υστέρων να "δημιουργήσω" φωτογραφίες από το βίντεο σταματώντας το καρέ καρέ στις συγκεκριμένες σκηνές και να κάνω print screen για να έχω να θυμάμαι έστω κι έτσι τις στιγμές που ευχαριστούσαμε τον κάθε καλεσμένο μας προσωπικά.

Οι δε καλλιτεχνικές φωτογραφίες του ζευγαριού που τόσο ωραία μας παρουσίασαν, ήταν μια απάτη επίσης... για την ακρίβεια ήταν λίγες πόζες μπροστά σε ένα δέντρο και δίπλα στο αυτοκίνητο μας. Καμία φαντασία, καμία "καλλιτεχνική δημιουργικότητα", εντελώς πρόχειρες και ανεπεξέργαστα τυχαίες λήψεις που απλά τονίζουν όλα όσα ένας πραγματικός επαγγελματίας έντεχνα θα κάλυπτε.

΄Οταν πέρασε λίγος καιρός μετά το γάμο και η αρχική μου οργή για όλα αυτά καταλάγιασε, επικοινώνησα με τον φωτογράφο που εξαρχής είχαμε μαζί του συνεννοηθεί και οι επαγγελματικές απαντήσεις που μου έδωσε ήταν οι εξής:

"Δεν θυμόταν τι του είχα ζητήσει και δεν έλαβε ποτέ το email μου όπου του ζητούσα και γραπτώς τι ακριβώς θέλαμε",

"Ο νεαρός συνεργάτης που έστειλε για να καλύψει το γάμο μας ήταν επαγγελματίας, πολύ πιο έμπειρος(!!!!) και από εκείνον τον ίδιο",

"Οι στιγμές περνούν γρήγορα κατά τη διάρκεια του μυστηρίου γι'αυτό και ο εκάστοτε φωτογράφος πρέπει να βιαστεί να τραβήξει πολλές φωτογραφίες, οπότε ίσως και να μην βγουν όλες καλές",

Tο καλυτερότερο του όμως επιχείρημα μακράν, ήταν ότι: "Το νυφικό μου δεν με κολάκευε και το ελαφρύ διακριτικό μακιγιάζ μου δεν τον διευκόλυνε γι'αυτό και δεν βγήκαν καλές οι φωτογραφίες". 

(σημ. μου είχε προτείνει σε χαμηλή τιμή την εξαδέλφη του-επαγγελματία μακιγιέρ που συνεργάζονταν, αλλά αρνήθηκα ευγενικά μιας και τα μαγικά χεράκια της 'Ανναμαν μου δεν θα τα άλλαζα ποτέ και για κανέναν).

 ~ ~ ~

Περαιτέρω δεν θα ασχοληθώ... και μόνο που μοιράστηκα την εμπειρία μου μαζί σας νιώθω ανακουφισμένη αλλά σε καμιά περίπτωση λιγότερο κορόιδο. Ίσως το μόνο ακόμα που μπορώ να μοιραστώ μαζί σας είναι τα στοιχεία του "επαγγελματία" αυτού (που κατοικοεδρεύει στα νότια προάστεια και κατάγεται από το νησί της μαστίχας) - μόνο εάν κι εφόσον μου τα ζητήσετε-, ούτως ώστε να μην κάνετε ποτέ κι εσείς το λάθος να τον μισθώσετε για την οποιασδήποτε κάλυψη σημαντικής στιγμής της ζωής σας. 

Να είστε πολύ επιφυλακτικοί με όλους αυτούς που αυτοαποκαλούνται "επαγγελματίες" και κυκλοφορούν ανεξέλεγκτοι ανάμεσά μας και γιατί όχι, όταν έρθει η ώρα, βάλτε τους να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση αξιοπιστίας και φερεγγυότητας! 

Καλή Τύχη!!!