Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε κοινωνία, υπάρχει ο «ωραίος».
Ο γκόμενος, το αρσενικό της διπλανής πόρτας, ο είναι-δεν είναι διαθέσιμος τύπος, που σε κάνει να μη μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του, αυτός για τον οποίο κοντοστέκεσαι να θαυμάσεις, που τα θηλυκά τον γλυκοκοιτάζουν με μάτια λάγνα όλο υποσχέσεις και τα αρσενικά τον ζηλεύουν μέχρι το κόκαλο.
Στη δική μας γειτονιά και στο δικό μας μικρόκοσμο αυτός είναι ο Α., ο δικός μου Α.
Ήρθε στη ζωή μου λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2011.
Μόλις πριν λίγους μήνες είχα κι εγώ μετακομίσει στην πόλη και μην έχοντας αποκτήσει ακόμα φίλους, ενώσαμε κυριολεκτικά τις μοναξιές μας έκτοτε και γίναμε αχώριστοι.
Εδώ και δύο χρόνια περίπου, ζούμε κάτω από την ίδια στέγη.
Είναι η φαντασίωση κάθε θηλυκού καθώς είναι γεροδεμένος, ανοιχτόχρωμος, με κατάμαυρα μάτια, δικαίως κάνει τα κεφάλια να γυρνούν στο πέρασμά του και παρόλο που είναι χαμηλών τόνων και λιγομίλητος, όλο και κάποια δικαιολογία βρίσκουν τα θηλυκά για να τον προσεγγίσουν.
Στην αρχή ίσως και να ψιλοζήλευα που γυρνούσαν το κεφάλι τους να τον κοιτάξουν, συνήθισα όμως και πλέον διασκεδάζω κιόλας με την ευρηματικότητά τους, προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή του.
Τι σου είναι αυτές οι γυναίκες, άπαξ και βάλουν κάποιον στο μάτι, δεν λογαριάζουν τίποτα παρά μόνο το πώς θα τον αποκτήσουν.
Το σωστό αρσενικό όμως, είναι αυτό που σου χαϊδεύει τις ανασφάλειες μέχρι να φύγουν εντελώς και περπατά περήφανα στο πλάι σου, κάνοντάς σε να νιώθεις ξεχωριστή και να απολαμβάνεις τις στιγμές που είστε μαζί.
Το καλοκαίρι δεν είναι η αγαπημένη εποχή του αγαπημένου μου.
Δυσφορεί με τη ζέστη και παρόλο που τον ταλαιπωρεί να κάθεται στον ήλιο ακόμα και κάτω από την ομπρέλα, δεν μου χαλάει ποτέ χατίρι και με συνοδεύει αδιαμαρτύρητα κάθε φορά που θέλω να πάω στην παραλία.
Κάθεται πάντα δίπλα μου, γιατί ο Α. δεν είναι ο τύπος του αρσενικού που θα σε ξεχάσει στις ξαπλώστρες και θα περάσει την ώρα του στο μπαρ βαθμολογώντας μαγιό με τους φίλους του.
Ούτε είναι αυτός που θα αφήσει να σε πλησιάσουν άγνωστοι πλασιέ της παραλίας ή καμάκια.
Μαζί του νιώθεις σιγουριά και ασφάλεια.
Έχουμε περάσει ήδη δύο καλοκαίρια παρέα κι αυτός εξακολουθεί να είναι ένας γνήσιος ιππότης, πράγμα τόσο σπάνιο στην εποχή μας.
Μιας και η πόλη μας είναι παραθαλάσσια και επαρχιακή, απολαμβάνουμε καθημερινές βόλτες είτε δίπλα στη θάλασσα είτε στη φύση.
Έχει έναν μοναδικό τρόπο ο Α. να επικοινωνεί σιωπηλά με τα στοιχεία της φύσης. Πολλές φορές παρατηρώντας το πόσο ήρεμος είναι, νιώθω ότι μου διδάσκει ζεν.
Το ίδιο ήρεμος είναι και όταν κοιμάται.
Γαλήνια σαν παιδί, δεν θέλει και πολύ να αποκοιμηθεί.
Όπου κι αν κάθεται, όποια ώρα της ημέρας κι αν είναι, έναν υπνάκο δεν το έχει σε τίποτα να τον πάρει.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δε με έχει έγνοια.
Δεν χρειάζεται καν να φωνάξω το όνομά του, γιατί όταν τον χρειαστώ εκείνος με έχει καταλάβει τηλεπαθητικά και είναι πάντα εκεί στο πλάι μου.
Οι τρόποι επικοινωνίας μας είναι πραγματικά συγκινητικοί.
Αρκεί να κοιταχτούμε έντονα στα μάτια και ξέρουμε τι πρέπει να κάνει ο ένας για τον άλλον.
Σπανίζουν στις μέρες μας τέτοιες ειλικρινείς, δυνατές κι έντονες σχέσεις.
Δεν φοβάμαι να παραδεχθώ ότι τον αγαπώ τόσο πολύ, που πονάει.
Νιώθω ότι κι εκείνος έχει αισθήματα για μένα κι ας μη μου τα έχει εκφράσει ποτέ.
Ξέρω ότι είμαστε διαφορετικοί και ότι η σχέση μας έχει ημερομηνία λήξης, αποφεύγω όμως να σκέφτομαι το μέλλον δίχως αυτόν στο πλάι μου.
Προτιμώ να ζούμε ευτυχισμένοι το παρόν που έχουμε, όσο και όπου, αυτό μας οδηγήσει.
Τώρα που το θυμήθηκα, πρέπει να κοιτάξω και το βιβλιάριο υγείας του, έχει να κάνει ένα ακόμα εμβόλιο καθώς και μία ακτινογραφία ισχύων.
Προβλέπονται τέτοιου είδους εξετάσεις προκειμένου να προληφθούν τυχόν γενετικές ανωμαλίες και είμαι διατεθειμένη να κάνω οτιδήποτε χρειαστεί, για να είναι σε άριστη φυσική κατάσταση το τέλειο αρσενικό μου, το chow chow μου, ο Ajax! (Άγιαξ)
Αφιερωμένο στο αγοράκι μου που σήμερα γίνεται δύο χρονών!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου